پیش گفتار

      کرونولوژی های ذکر شده در زیر،  از کتاب های تاریخ موجود می باشد،  و مورد تأیید من نیستند،  در حال کار تحقیق و تشخیص دروغ ها از واقعیت ها می باشم،  و به مرور بخش هایی را اصلاح و تأیید موقت می کنم.  این صفحه را،  جهت یاد آوری کار بزرگ تاریخ نویسی نوین ایرانی باز نموده ام،  که این برنامه موج نو سبک جدید و مبنای دیگری در کار جغرافی ـ تاریخ می طلبد. 

      این دوره حدود 217 سال نوشته شده است،  820 تا 1037 میلادی،  یعنی تا ظهور سلاجقه.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

 سلسله طاهریان

مدت: 52 سال 820 تا 872 میلادی

حوزه حکومت:  خراسان، مرو

پایتخت:  نیشابور

فرمان روایان:  طاهر،  طلحه پسر طاهر،  عبدالله برادر طلحه،  طاهر پسر عبدالله،  محمد پسر طاهر،

در زمان طاهر در 881 حکومت طاهریان به دست یعقوب لیث صفاری منقرض گردید.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حکومت بنی دلف

مدت:  43 سال 832 تا 877 میلادی

حوزه حکومت:  همدان

پایتخت:  همدان

فرمان روایان:  ابودلف عبدالعزیز،  احمد،  عمر.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سلسله صفاریان

مدت:  22 سال 870 تا892 میلادی

حوزه حکومت:  سیستان، هلمند، هرات، کرمان، فارس

پایتخت:  زرنج

فرمان روایان:  یعقوب لیث،  عمرو لیث

ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

سلسله علویان

مدت:  51 سال 872 تا 893 میلادی

حوزه حکومت:  گرگان و طبرستان، ری

پایتخت:  گرگان، ری

فرمان روایان:  حسن بن زید، محمد ابن زید برادر حسن، حسن ابن علی، که از نصر سامانی شکست خورد و حکومت این سلسله پایان یافت.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

سلسله سامانیان

مدت: 30 سال 874 تا 903 میلادی

حوزه حکومت:  بلخ، سمرقند، فرغانه، هرات، بخارا، خراسان، سیستان

پایتخت:  بخارا

فرمان روایان:  اسماعیل، احمد، نصر دوم، نوح،

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

سلسله آل زیار

مدت:  115 سال 928 تا 1042 میلادی

حوزه حکومت: مازندران، اصفهان، همدان، حلوان

پایتخت:  گنبد کاوس، ری

فرمان روایان:  مرداویچ پسر زیار، وشمگیر برادر مرداویچ، بیستون پسر وشمگیر، قابوس برادر بیستون،  منوچهر پسر قابوس، انوشیروان پسر منوچهر.

ــــــــــــــــــــــــــــ

سلسله دیلمیان یا آل بویه

مدت:  123 سال 932 تا 1055 میلادی

حوزه حکومت:  ری، گیلان، همدان، فارس، کرمان، خوزستان،

پایتخت:  شیراز، ری

فرمان روایان:  علی بویه دیلمی ملقب یه علی عماد الدوله، حسن بویه دیلمی ملقب به رکن الدوله، احمد بویه دیلمی ملقب به معز الدوله،

     یکی از دروغ های مهم تاریخ،  بزرگ نمودن قدرت خلیفه های بغداد است،  در صورتیکه آنها قدرتی نداشتند،  در تاریخ های دروغی برای کوچک شمردن ایرانیها به عباسیان اهمیت داستانی زیادی دادند.  از زمان شاهنشاهی ساسانیان دیلمیان مرز داران مرز روم بودند،  زیرا دیلمیان مردمی شجاع و در سرزمینی کوهستانی دیلمان زندگی می کردند،  که این کوهستان ها شباهت به کوهستان های مرز روم داشت.  در قلعه ها و پادگان های مرزی روم آثار دیلمی بسیار است،  و در شهر های فعلی که در نزدیکی مرز سابق قرار داشتند،  آثار چهره ای و گفتاری و مرامی دیلمی دیده می شود.  این درست شباهت به کار سلسله هخامنشیان دارد،  که از سواران ماد شرقی برای مرز داری و نگهداری بیابان های غرب و جنوب عراق سود می بردند،  که شباهت به سرزمین آنها داشت،  و به آنها پارت می گفتند،  که پارتی زان های زمانجنگ دوم جهانی از نام آنهاست.

   ديالمه یا دیلمیان

      تاریخ های نوشته شده،  باید مورد باز نگری و تحقیق و تحلیل های مستقل حرفه ای،  در تاریخ نویسی نوین ایرانی قرار گیرد.

   1 ــ  ديالمه اصفهان و همدان ــ  شاخه ‌اى از سلسله آل‌بويه از شعبه ديالمه رى كه در اصفهان و همدان از حدود سال 366 ه‍ـ.ق. غالباً بطور مستقل و گاه در هر يك از دو ولايت بطور جداگانه حكومت كرده‌ اند. مؤسس واقعى اين دولت ركن‌الدوله ابوعلى حسن ديلمى است، 320 ه‍ـ.ق، یا 932 م.  بعد از او پسرش مؤيدالدوله منصور ديلمى 366 - 373 ه‍ـ .ق، یا 976 - 983 م،  فقط اصفهان بود.  بعد از او برادرش فخرالدوله ابوالحسن على ديلمى 366 ه‍ـ.ق، بضميمه اصفهان در 373 ه‍ .ق، یا 976 م،  ولايت او را ضميمه قلمرو خويش كرد.  سپس بترتيب شمس‌الدوله ابوطاهر ديلمى،  فقط همدان 387 ه‍ .ق، یا 997 م. سماءالدوله ابوالحسن ديلمى حدود 412- 414 ه‍ـ.ق، یا 1021 - 1023 م، ابن كاكويه معزولش كرد،  و مجدالدوله ابوطالب رستم،  محمود غزنوى خلعش كرد، 387 - 420 ه‍.ق، یا 997 - 1029 م،  در آن جا امارت داشته ‌اند.  بر گرفته از:  طبقات سلاطين اسلام تأليف لين‌پول و دائرة المعارف اسلامى و تاريخ مفصل ايران تأليف اقبال آشتيانى،  ص164 به بعد.

   2 ــ  ديالمه بغداد يا عراق ــ  شعبه ‌اى از سلسله آل‌بويه كه از حدود 320 - 447 ه‍ .ق، یا 932 - 1055 م،  در بغداد فرمانروائى كرده‌ اند،  و بعضى از امراى آن ها بر اهواز و كرمان نيز استيلا داشته‌ اند. مؤسس امارت اين شعبه از آل‌بويه معزالدوله ديلمى بود،  و بعد از او بترتيب عزالدوله ديلمى و عضدالدوله ديلمى،  صمصام‌الدوله ديلمى،  شرف‌الدوله ديلمى،  عماد الدوله ديلمى،  سلطان‌الدوله ديلمى، مشرف‌الدوله ديلمى،  جلال‌الدوله ديلمى،  عمادالدوله ديلمى و ملك رحيم،  در آن جا امارت كرده‌ اند. بعضى از امراى اين شعبه از آل‌بويه عنوان شاهنشاه داشته‌ اند،  و غالب آنها بر خليفه و دستگاه خلافت مستولى بوده‌ اند.  دولت اين شعبه از آل‌بويه بدست سلاجقه منقرض گشت.  بر گرفته از:  طبقات سلاطين اسلام،  لين‌پول و دائرة المعارف اسلامی.

   3 ــ  ديالمه رى ــ شعبه ‌اى از سلسله آل‌بويه كه از 320 - 420 ه‍ـ.ق،  بر رى و نواحى مجاور فرمانروايى كرده ‌اند.  مؤسس اين سلسله ركن‌الدوله ديلمى بود،  و بعد از او پسرش فخرالدوله ديلمى و زن او سيده خاتون در واقع به نيابت از جانب پسرش،  مجدالدوله ديلمى در آن ولايت حكومت كرده‌ اند. دولت اين شعبه از ديالمه در رى بدست غزنويان منقرض گشت،  و امارت شاخه فرعى ديگرى از آن ها هم كه در اصفهان و همدان بطور مستقل حكومت داشتند،  بدست بنى‌كاكويه برافتاد.  بر گرفته از:  ديالمه اصفهان و همدان،  و تاريخ مفصل ايران مرحوم اقبال آشتيانى،  ص164 به بعد.

   4 ــ  ديالمه فارس ــ  شعبه‌ اى از سلسله آل‌بويه كه از 320 تا حدود 447 ه‍ـ.ق. یا 932 تا 1055 م،  در فارس فرمانروايى كرده‌ اند،  بعضى از امراى اين شعبه بر بغداد و حوالى،  و برخى بر اهواز و كرمان نيز امارت و تسلط داشته ‌اند.  مؤسس امارت اين شعبه از آل‌بويه عمادالدوله ابوالحسن على ديلمى 320 ه‍ـ.ق. یا 932 م،  بود كه بعد از او بترتيب عضدالدوله ابوشجاع خسرو ديلمى 338 ه‍ـ.ق. یا 949 م،  و شرف‌الدوله ابوالفوارس شير ذيل ديلمى. 372 ه‍ـ.ق. یا 982 م،  صمصمام‌الدوله ابوكاليجار مرزبان ديلمى 379 ه‍ـ.ق. یا 989 م،  بهاءالدوله ابونصر فيروز ديلمى 388 ه‍ـ.ق. یا 998 م،  و سلطان‌الدوله ابوشجاع ديلمى، 403 ه‍ـ.ق. یا 1021 م.  عمادالدوله ابوكاليجار مرزبان ديلمى 415 ه‍ـ.ق. یا 1024 م،  ابونصر خسرو فيروز (ملك رحيم)، 440 - 417 ه‍ـ.ق. یا 1048 - 1055 م،  در آن ولايت و حوزه‌ هاى متعلق بدان حكومت كرده ‌اند.  دولت ديالمه فارس بدست سلاحقه برافتاد.  برگرفته از:  طبقات سلاطين لين‌پول و تاريخ مفصل ايران تأليف عباس اقبال آشتيانى،  ص164 به بعد.

   5 ــ  ديالمه كرمان ــ  شاخه ‌اى از سلسله آل‌بويه از شعبه ديالمه بغداد،  كه از سال 403 - 448 ه‍ـ.ق. یا 1021 - 1056 م،  در كرمان فرمانروايى داشته‌ اند،  اين شاخه از ديالمه اخلاف بهاءالدولهء ديلمى 388 ه‍ـ.ق. یا 998 م،  فرمانرواى فارس و بغداد و اهواز بوده‌ اند،  از آنها سه تن در ولايت كرمان حكومت كرده‌ اند كه بترتيب عبارتند از:  قوام‌الدوله ابوالفوارس ديلمى 403 ه‍ـ.ق. یا 1012 م،  و عمادالدوله ديلمى 419 ه‍ـ.ق - 1028 م،  و فولادستون ابومنصور ديلمى،  440 - 448 ه‍ـ.ق. یا 1048 - 1056 م،  و دولت آن ها به دست سلاجقه برافتاد.  ولايت كرمان از آغاز امارت مستقل قوام‌الدوله از 324 - 403 ه‍ـ.ق،  در تحت حكم امراى ديالمه فارس و ديالمه بغداد بود.  بر گرفته از:  طبقات سلاطين اسلام لين‌پول،  و دائرة المعارف فارسى،  و تاريخ ايران عباس اقبال آشتيانى،  ص164 به بعد.

ـــــــــــــــــــــــــــ

سلسله غزنویان

مدت:  224 سال 962 تا 1186

حوزه حکومت:  خراسان، سیستان، افغانستان، کرمان، سرحدات، پنجاب، اصفهان، گیلان و مازندران، کردستان، همدان

پایتخت:  غزنین

فرمان روایان:  سبکتکین، سلطان محمود غزنوی، سلطان محمد، سلطان مسعود

ادامه تاریخ غزنویان فوق العاده در هم و برهم است که انباشته شده از دروغ های تاریخی است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

عکس دو شیر سنگی ایرانی،  بر سر گور در استان لرستان،  عکس شماره 1461 .

   کلیک کنید:  قلعه های ایران

   کلیک کنید:  جغرافیای تاریخی ایران

   کلیک کنید:  ساختار های تاریخ اجتماعی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: